Skip to content

Lees hieronder hoe Rietje Dijkman haar succesvolle NK indoor beleefde

Eigenlijk wilde ik het afzeggen….
Drie weken voor de NK, tijdens een extra training, kreeg ik last van mijn hamstring.
Ik kon niet meer sprinten, maar omdat ik tijdens springen geen last had, besloot ik om me alleen af te melden voor de 60 meter en verder te kijken hoe ver ik zou komen.
Goede adviezen van Pauline Manni (fysiotherapeute en trainingsmaatje) hoe met deze blessure om te gaan, en door mijn yoga-oefeningen, had ik er best vertrouwen in.
Het is altijd mooi om met de masters van Kees Jägers samen deze dagen door te brengen. Dat deed ik ook al toen ik nog wedstrijdlid was bij AV'23, maar omdat ik al 30 jaar met en bij Kees train ben ik al jaren een van hen.

Dus reisden we met onze groep die zaterdag in alle vroegte, het was nog donker, naar Apeldoorn naar de schitterende multi functionele sporthal. Ik was de eerste die mocht "optreden" met mijn hink-stap-sprong, voorzichtig beginnen, af en toe een blik naar de tribune naar Kees en ik zag al gauw dat zijn gezicht niet blij stond, beter m'n best doen dus!
Zes pogingen, dus lekker opbouwen, wat resulteerde in een nieuw Nederlands Record, een verbetering van mijn NR van 7.71 naar 7.80 meter. Dat bracht eindelijk een lach op de trainers 'face'.

Uurtje rust. Daarna met veel vertrouwen naar het hoogspringen. Gunstige aanvangshoogte voor mij, al is het wel vreemd dat de medaillelimiet voor mijn categorie 90 cm. is en de aanvangshoogte 1.15 m. Maar goed ik protesteer niet omdat ik toch al op 1.15 m. wil beginnen.
De lat stijgt met 3 cm, dat betekent dat ik -als ik 1.21 m. zou halen- mijn PR en NR al verbeterd zou hebben. Aldus geschiede, ik kon dus stoppen! Maar daar nam de trainer geen genoegen mee en hij zei: "Probeer nog een sprong op 1.24 meter." En omdat je de baas beter te vriend kan houden, zei ik oké en besloot lekker zonder spanning te springen, niks te verliezen ….
Maar ik haalde het! Gelijk in de eerste poging en ik had het Wereld Record van de Amerikaanse Cathy Berger verbeterd. Net als afgelopen zomer waar ik met haar streed om het wereldkampioenschap en haar Wereld Record van 1.22 m. evenaarde.

Ik maakte dus net als in Lyon een hand stand overslag om dit te vieren.
En weer een brede grijs vanaf de tribune.
Dit was een mooie eerste dag met verder naar m'n clubgenootjes kijken en aanmoedigen.

Zondag. Omdat ik voor verspringen niet had ingeschreven, jammer, en de 60 meter niet kon lopen, had ik alleen nog kogel te doen en dat was pas om 18.00 uur.

Maar toch om 11.00 uur in de hal om naar mijn clubgenootjes te kijken en aan te moedigen.
Eindelijk om 16.30 uur kon ik me gaan voorbereiden voor mijn onderdeel "voor de lol".
Ik ben namelijk geen werpster, maar het is altijd een gezellige groep, die je al jaren kent, dus geen spanning.
Maar eenmaal in de ring, en met vele adviezen, dan sta je daar en stoot je het kogeltje (2kg.) een meter verder dan je oude NR. Dus dat was mijn derde Nederlands Record!
Toch heel tevreden voor een beetje geblesseerde atlete.

Rietje Dijkman

 

Back To Top